Δημητσάνα

Το Λιμποβίσι των Κολοκοτρωναίων και η «μπαρουταποθήκη» Δημητσάνα

Μετά από έναν «γεμάτο» και πλήρως αναζωογονητικό ύπνο, ώρα για έναν διπλό, αχνιστό ελληνικό καφέ με τη συνοδεία «χωριάτικου» πρωϊνού. Ομελέτες με αυγά ημέρας, ζυμωτό ψωμί με φρέσκο βούτυρο, λουκάνικα και τυρόπιτα με φύλλο φτιαγμένο στο χέρι… Αφήνουμε πίσω μας την φιλόξενη πλατεία της Βυτίνας και ξεκινάμε γεμάτοι περιέργεια για τον επόμενο σταθμό μας, τη Δημητσάνα.

Πριν φθάσουμε εκεί όμως, αποφασίζουμε να κάνουμε μια στάση στο γραφικό Λιμποβίσι, τη γενέτειρα των περήφανων Κολοκοτρωναίων, ένα όμορφο χωριό, που απέχει περίπου 15 χλμ. από τη Βυτίνα. «Πνιγμένο» κυριολεκτικά μέσα στα πυκνά ελατοδάση, το αναπαλαιωμένο σπίτι των Κολοκοτρωναίων, αφηγείται βουβά μια μεγάλη ιστορία. Ανάβουμε ένα κερί στη μνήμη του Γέρου του Μωριά στο κοντινό εκκλησάκι και πίνουμε μια γουλιά κυριολεκτικά παγωμένου αλλά πεντακάθαρου νερού από την πηγή...

Η διαπίστωση όλων μας είναι κοινή, μόλις πατάμε το πόδι μας στη Δημητσάνα: το ένα χωριό της ορεινής Αρκαδίας είναι πιο όμορφο από το άλλο! Πέτρινα διώροφα αρχοντικά στολίζουν τις πλαγιές των βουνών και αγναντεύουν τον υπέροχο κάμπο της Μεγαλόπολης και τον μεγαλόπρεπο Ταϋγετο.

Γνωστή ως «μπαρουταποθήκη» της Επανάστασης του 1821, λόγω των μπαρουτόμυλών της, που χρησιμοποιήθηκαν από τον «ντόπιο» Κολοκοτρώνη, η Δημητσάνα, κερδίζει αμέσως τις εντυπώσεις. Ο παραδοσιακός οικισμός είναι γεμάτος αξιοθέατα. Χωρίς περιττές καθυστερήσεις, επισκεπτόμαστε το Λαϊκό Μουσείο, με τη σέλα του Παπαφλέσσα και τη λάρνακα των οστών του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Κατόπιν, κατευθυνόμαστε στα πέτρινα αρχοντικά του Γρηγορίου Ε’ και Παλαιών Πατρών Γερμανού, δύο σπίτια, που ανέθρεψαν δύο σημαντικές μορφές της Επανάστασης και που ευτυχώς διατηρούνται σε άριστη κατάσταση.